Σάββατο 14 Μαρτίου 2015

Έρευνα στις ΗΠΑ : Το καρτέλ της βιομηχανίας ζάχαρης και οι έρευνες για την τερηδόνα!

Έρευνα στις ΗΠΑ : Το καρτέλ της βιομηχανίας ζάχαρης και οι έρευνες για την τερηδόνα!


Η τερηδόνα είναι νόσος που οφείλεται σε μικροοργανισμούς που υπάρχουν φυσιολογικά στην στοματική κοιλότητα και έχουν την ικανότητα να διασπούν τους υδατάνθρακες παράγοντας οξέα, τα οποία διαβρώνουν την επιφάνεια του δοντιού.
Όλες οι τροφές που περιέχουν υδατάνθρακες σε μορφές όπως  ζάχαρη, ψωμί, ζυμαρικά , ρύζι , φρούτα κλπ με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συμμετέχουν στην δημιουργία τερηδόνας στα δόντια.
Η συνεχής τροφοδότηση των τερηδονογόνων μικροοργανισμών με υδατάνθρακες είναι αιτία παραγωγής οξέων. Η παραγωγή οξέος έχει ως αποτέλεσμα την πτώση του pH στην στοματική κοιλότητα και την πρόκληση απασβεστίωσης που οδηγεί στην δημιουργία της τερηδόνας.
Δεν υπάρχει τερηδόνα αν δεν υπάρχουν υδατάνθρακες.
Η ζάχαρη είναι ο υδατάνθρακας που η παρουσία του στο στοματικό περιβάλλον ρίχνει σχεδόν αυτόματα το ph μέσω των μικροοργανισμών.
Η ζάχαρη  σαν τροφή σε όλες τις μορφές της ( αυτούσια, γλυκά κάθε είδους , μπισκότα, καραμέλες, σοκολάτες , σιρόπια , ποτά, αναψυκτικά, χυμούς,  σάλτσες κλπ) είναι η κατ’ εξοχήν  η τερηδονογόνος τροφή.

 Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, το καρτέλ της βιομηχανία ζάχαρης κατάφερε να πείσει την αμερικανική κυβέρνηση να μην συστήσει μείωση της κατανάλωσης γλυκών, αλλά να αναζητήσει άλλες μεθόδους πρόληψης της τερηδόνας, αποκαλύπτει η εξέταση εσωτερικών εγγράφων.
Μια νέα μελέτη , σε μια  δημοσίευση στην αμερικανική Επιθεώρηση Plos Medicine, δείχνει ότι το 1971 ξεκίνησε το αμερικανικό Εθνικό Πρόγραμμα κατά της Τερηδόνας.

Η μέχρι τότε γνώση από την δεκαετία του 50 ,  ότι οι υδατάνθρακες με πρώτη την  ζάχαρη είναι υπεύθυνη για την  τερηδόνα , παραμερίστηκε και το πρόγραμμα βασίστηκε στις απόψεις του καρτέλ της βιομηχανίας ζάχαρης για το πού έπρεπε να στραφούν οι έρευνες κατά της τερηδόνας.
Η μελέτη βασίστηκε σε 319 έγγραφα του καρτέλ . Τα έγγραφα αυτά  χρονολογούνται από τις δεκαετίες του '60 και του '70 και βρέθηκαν αποθηκευμένα σε βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου του Ίλινοϊ.
Το καρτέλ της βιομηχανίας όμως κατάφερε να πείσει την αμερικανική κυβέρνηση να μην «ανοίξει πόλεμο» με τη ζάχαρη.

Το 1969, τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ αποφάσισαν ότι η μείωση της κατανάλωσης ζάχαρης, «αν και είναι θεωρητικά σωστή και εφικτή», δεν θα ήταν πρακτικά δυνατή ,  ως μέτρο δημόσιας υγείας.
Η μεγάλη παρέμβαση ήρθε δύο χρόνια αργότερα, το 1971, όταν οι υπεύθυνοι του Εθνικού Προγράμματος Τερηδόνας ζήτησαν προτάσεις για ερευνητικά προγράμματα, και τελικά αποδέχτηκαν το 78% των ερευνητικών προτεραιοτήτων που υπέβαλε το καρτέλ της  βιομηχανίας.
«Έρευνες που θα μπορούσαν να είναι επιβλαβείς για τα συμφέροντα της βιομηχανίας ζάχαρης παραλήφθηκαν από τις προτεραιότητες που καθορίστηκαν κατά την έναρξη του προγράμματος» γράφουν οι συντάκτες της νέας μελέτης στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο.
«Η βιομηχανία ζάχαρης δεν μπορούσε να αρνηθεί το ρόλο της σουκρόζης (κοινώς ζάχαρης) στην εμφάνιση τερηδόνας, δεδομένου ότι υπήρχαν επιστημονικές ενδείξεις». Το καρτέλ θέλοντας όμως να αποπροσανατολίσει τόσο τους επιστήμονες όσο και την κοινή γνώμη, έστρεψε την προσοχή σε μεθόδους που θα περιόριζαν τις επιπτώσεις της ζάχαρης, αντί να μειώσουν την κατανάλωσή της.

Για παράδειγμα, βιομηχανίες  ζάχαρης χρηματοδότησαν  μελέτες σε ένζυμα που θα διασπούσαν την μικροβιακή πλάκα στο στόμα.
Το καρτέλ χρηματοδότησε  ακόμα και την έρευνα για  την δημιουργία εμβολίων  κατά της τερηδόνας.
Αναμείχθηκε όμως και άμεσα στην κυβερνητική πολιτική.
Κατάφερε  να διοριστούν ως μέλη ( πλην ενός) μιας επιτροπής ειδικών στο Εθνικό Ινστιτούτο Οδοντιατρικής Έρευνας όλα τα μέλη μιας αντίστοιχης επιτροπής των  βιομηχανιών  ζάχαρης, την οποία επιτροπή χρηματοδοτούσε .
«Οι τακτικές αυτές παρουσιάζουν εντυπωσιακή ομοιότητα με αυτές που εφάρμοζε η καπνοβιομηχανία την ίδια περίοδο» σχολιάζει στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Στάντον Γκλαντζ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Όπως ήταν αναμενόμενο, λένε οι ερευνητές, οι ερευνητικές προσπάθειες αυτής της επιτροπής , όσον αφορά την καταπολέμηση της τερηδόνας , «απέτυχαν να οδηγήσουν σε αποτέλεσμα»  .
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι μισοί περίπου ενήλικες στις ΗΠΑ αλλά και σε όλον τον κόσμο να πάσχουν σήμερα από τερηδόνα .
Όπως σχολίασε η Κρίστιν Κιρς, πρώτη συγγραφέας της μελέτης, «είναι απογοητευτικό να συνειδητοποιούμε ότι οι πολιτικές που συζητάμε σήμερα θα μπορούσαν να είχαν διευθετηθεί πριν από 40 και πλέον χρόνια».
Σήμερα, η αιτιακή σχέση της ζάχαρης με την εμφάνιση τερηδόνας είναι καλά τεκμηριωμένη.
Το 2003 μια κοινή επιτροπή του Παγκόσμιου Οργανισμού  Υγείας ( WHO-ΠΟΥ) και του Οργανισμού  Τροφίμων και Γεωργίας (FAO), προσπαθεί να περάσει σε κοινή απόφαση – σύσταση τον περιορισμό της προσθήκης ζάχαρης .

Η πρόταση είναι να μειωθεί η περιεκτικότητα της ζάχαρης ώστε αυτή να αντιπροσωπεύει σε ποσοστό 10% το πολύ , τις συνολικές θερμίδες σε  διάφορα τρόφιμα όπως μέλι , χυμούς φρούτων , συμπυκνώματα φρούτων ,αναψυκτικά ,  σιρόπια κλπ.
Δυστυχώς παρεμβαίνει μια Παγκόσμια εμπορική οργάνωση για έρευνα σχετικά με την ζάχαρη (WSRO), που εκπροσωπεί 30 πολυεθνικές εταιρείες κολοσσούς,  όπως η Coca Cola,  που έχουν σχέση με την παραγωγή ζαχαροκάλαμου , ζαχαρότευτλων , ζάχαρης , προϊόντων  ζάχαρης , τροφίμων και ποτών .

Με την παρέμβαση τους μπλοκάρουν την κοινή απόφαση – σύσταση των WHO/FAO και αντί της ποσοτικής μείωσης και του καθορισμού ανωτάτου  ποσοστού ζάχαρης που θα πρέπει να περιέχουν , απλώς προστίθεται η αόριστη προτροπή να  «περιορίσουν την πρόσληψη των ελεύθερων σακχάρων» .
Το 2014 η Συμβουλευτική ομάδα εμπειρογνωμόνων Διατροφικού Προσανατολισμού του ΠΟΥ(WHO) , κάνει πρόταση για υιοθέτηση από τον ΠΟΥ (WHO) ανωτάτου ποσοστού  θερμίδων από ζάχαρη στο 10%  επί του συνόλου και με προοπτική την περαιτέρω μείωση σε 5%, ως μέσο πρόληψης της βλάβης των δοντιών .
Οι   γνωστοί πλέον 30 πολυεθνικοί κολοσσοί   με την οργάνωση τους   WSRO, παρεμβαίνουν  και πάλι και με σχόλια και προτάσεις προσπαθούν να εμποδίσουν την υιοθέτηση της πρότασης  των εμπειρογνωμόνων.

Προτείνουν όπως οι αρμόδιοι φορείς για την οδοντιατρική πρόληψη και περίθαλψη ,  θα πρέπει να επικεντρωθούν όχι στην προτροπή για μείωση της κατανάλωσης ζάχαρης και τροφίμων με ζάχαρη , αλλά στην προτροπή για  την «τακτική χρήση φθοριούχου οδοντόκρεμας», για να προλάβουν τις σοβαρές βλάβες των δοντιών . Η υιοθέτηση της σχετικής απόφασης είναι ακόμη σε εκκρεμότητα .
Αν μπει κάποιος στην ιστοσελίδα του WSRO και στο σημείο που αναφέρει για την σχέση ζάχαρης και τερηδόνας αυτού του οργανισμού θα δει ότι αναφέρουν ότι η ζάχαρη δεν παίζει μεγάλο ρόλο  στην δημιουργία τερηδόνας και προτρέπουν σαν μέσο αποτροπής την χρήση φθοριούχου οδοντόκρεμας(!!!!!).

Η μη υιοθέτηση,  του συνιστώμενου ανωτάτου ορίου σε περιεκτικότητα ζάχαρης στα τρόφιμα,  από τις εθνικές κυβερνήσεις ή η αντικατάσταση της από άλλες μη επιβλαβείς γλυκαντικές ουσίες , έχει καταστροφική δράση στην στοματική υγεία των ανθρώπων παγκοσμίως με όλα τα προβλήματα που επακολουθούν τα τερηδονισμένα δόντια ,  αλλά και στην υπόλοιπη γενική υγειά τους που έχει σχέση με την άμυνα του οργανισμού, τον μεταβολισμό , την  παχυσαρκία , τον σακχαροδιαβήτη , τις καρδιαγγειακές βλάβες και πολλές άλλες επιπτώσεις.
Η κατανάλωση ζάχαρης με τις επιπτώσεις της είναι η σύγχρονη νόσος του πολιτισμού.
Η κατάχρηση ζάχαρης μαζί με αυτή του αλατιού είναι από τις μεγάλες μάστιγες του ανθρώπου .
Αυτά για να καταλάβουμε , πόσο εμπλέκονται ή πόσο προσπαθούν να επηρεάσουν οι θιγόμενες εθνικές ή πολυεθνικές βιομηχανίες,  τις διάφορες επιστημονικές έρευνες ,τα  επιστημονικά συμπεράσματα και τελικά τις κυβερνητικές αποφάσεις  που λαμβάνονται ανά τον κόσμο σε  θέματα υγείας,  περιβάλλοντος κλπ .
Δυστυχώς τα οικονομικά συμφέροντα , για άλλη μια φορά , πάνω από το κοινό συμφέρον των πολιτών !

Έρευνα – συγγραφή:
Κριτσωτάκη Μαρία Ειρήνη
Φοιτ. Οδοντιατρικής

Επιμέλεια:
Κριτσωτάκης Σταύρος
Χειρ. Οδοντίατρος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.